Deelnemers van de Kopgroep treffen elkaar iedere woensdagmorgen in een gemeenschapshuis nadat ze zijn doorverwezen met de diagnose dementie. Met lotgenoten leren ze omgaan met de gevolgen van dementie met al zijn uitdagingen en teleurstellingen. En met wie kun je je kwetsbaarheden beter delen dan met mensen die in hetzelfde schuitje zitten? Onder leiding van gespreksleider Carla de Smet en psycholoog Erica Hoefnagels hebben de bijeenkomsten een vaste structuur: rondje en informeren hoe het met iedereen gaat, bewegen, themagesprek over één onderwerp waarbij ervaringen worden uitgewisseld en afsluiten met muziek of een gedicht. Hierna keert iedereen gesterkt en vol goede moed weer huiswaarts.
Deelnemer Ben: “Ik merkte dat ik iets had maar wist niet wat, ik liep zo vreemd. Lang verhaal kort: huisarts, geriater, scan en toen was het duidelijk: alzheimer. In de loop van de tijd wordt het erger en soms kan ik opstandig zijn, iets wat ik vroeger niet had. Ik woon nog thuis samen met mijn vrouw en ben heel blij dat ik hier terecht kan, zeker omdat ik weinig hobby’s heb. Ik ben een prater, veel en graag en het liefst met een beetje humor. Ik ben vroeger politieagent geweest dus ik ben ook gewend om bij anderen door te vragen en wat dieper te gaan. We bespreken iedere week een onderwerp zoals tips om zaken beter te onthouden of hoe je je dag invult. Of over het feit dat ik de laatste tijd meer denk aan de dood en hoe ik dat het liefste wil. Daar hebben we het dan met elkaar over. Hier kan ik alles zeggen.”
Diepgang en verwerking
Carla: “Bij de Kopgroep komen mensen bij elkaar die letterlijk iets aan hun ‘Kop’ hebben: de diagnose dementie. Geen mooi woord maar het dekt wel de lading. Wij vinden het vooral belangrijk dat er altijd een vaste gespreksleider is. Of Erica of ik of samen. Deelnemers komen hier graag want mensen voelen zich hier veilig. Er hangt een goede en positieve sfeer. Behalve enkele feestdagen slaan we zelden een week over: de Kopgroep gaat altijd door.”
"We bespreken iedere week een onderwerp zoals tips om zaken beter te onthouden of hoe je je dag invult. Of over het feit dat ik de laatste tijd meer denk aan de dood en hoe ik dat het liefste wil."
Erica: “Als psycholoog ben ik bij de Kopgroep betrokken omdat er ook een behandel-component in zit. De Kopgroep is geen theekransje; we bieden de randvoorwaarden om tot diepgang en verwerking te komen van een diagnose die niemand wil krijgen.”