Lees trotse verhalen van onze collega's

Nee hoor. Ik wilde met kinderen werken. Ik heb aan de Pabo gestudeerd en in de kinderopvang gewerkt totdat ik op zoek moest naar een andere baan. Ik ben bij een inloopavond van Archipel geweest en zo ben ik erin gerold. Nu wil ik hier nooit meer weg!

Klopt. Zodra ik met mijn dag begin, hang ik mijn ‘rugzakje’ aan de kapstok. Dan ben ik er helemaal voor de bewoners want die hebben het al moeilijk genoeg. Ik wil cliënten een thuisgevoel geven en veiligheid bieden. Een knuffel, een kus en een arm als het nodig is. 

Werken in de zorg vraagt om motivatie, inzet en verantwoordelijkheidsgevoel. Maar ik vind vooral dat ik veel terugkrijg. Sinds ik bij Archipel werk, ben ik enorm gegroeid. Ik ben begonnen als Helpende Plus en nu volg ik de opleiding tot Verzorgende IG

Eens, helemaal mee eens. Ik werk in Ekelhof met dementerende cliënten die in een kleine comfortabele leefeenheid wonen. Wij houden de kwaliteit van de zorg hoog door prioriteiten te stellen. Ieder teamlid weet wat zijn of haar taak is. 

Ja! Ik krijg er energie van. Sinds 2013 werk ik als contactverpleegkundige bij Eerdbrand in de gerontopsychiatrie. Samen met de GGzE zorgen we hier voor bewoners met een psychiatrische achtergrond of verstandelijke beperking.

"Be somebody who makes everybody feel like somebody"…mooie tekst toch? Die tekst staat op mijn sleutelhanger die ik elke dag bij me heb. Voor mij is het de vertaling van ‘Client in regie’, het belangrijkste uitgangspunt van Archipel.